Çeşm-i giryânım vardır terkedip gidişine,

Bir kez olsun bakmadın sinemin ateşine.



Ateşler senden bana ebedi mi kalacak,

Hazânda güz gülleri sararıp da solacak.



Bin cefâlar çeksem de bir ümitle bekledim,

Ayları yıla verdim günü güne ekledim.



Remil attım fal tuttum dediler ki hayra yor,

Kafdağındadır belki Zümrüd-ü anka’ya sor.



Sarvan’a çok yalvardım kervanına al diye,

Al götür de yârimin çöllerine sal diye.



Çöllerin sahibi var Leylâ’nın Mecnun’udur,

Cerenlere aşinâ aşıkların sonudur.



Rahme’nin vefâsını Eyyub’un sabrında bul,

Her çileyi çekip de sabır sebât eden kul.



İrem’in bahçeleri Ârim seline düçâr,

Ağyâr’a yoldaş olup bırakıp gittin naçâr.



İntizârımı alan kavm-i Lût’un Sânem’i.

Tarümâr edip koydun gönüldeki hânemi.



Gelme artık istemem Musalla’da yasım var,

Son arzum son dileğim makberim olmasın dar.





İrembağı