...
terk edilip kalmışlığım için kendime olan duygusuzluğum
bir tufan olup beni hüzünden hüzne salan uykusuzluğum
tutuşup kaçışan ruhum daralan göhsüm ve kesilen soluğum için
bu defa sonunda gamlanacağım bir mutluluk olmasın mutluluğum

kalbim paramparça yakarıp yalvarıyorum sana Rab’bim
dalından düşmek üzere olan bir hazan yaprağı gibiyim
ya kendimi beyaz bir kuş tüyü gibi hafif ve bırakılmış bulayım
ya da bir akşam güneşinin son parıltıları gibi sönüp kaybolayım

içimdeki ateşin kıvılcımlarıyla tutuşan mutluluk tasalarım
acımı çoğaltmaktan başka bir işe yaramayan çabalarım için
mutluluk şarkıları söyleyen seven ve sevilen bir kalbim olsun
ve içim onu görmeden de yaşayabileceğim bir inançla dolsun

umutsuzluğum boğucu huzursuzluğum
kısa süren ve çabuk biten mutluluğum için
ona dair düşlerimi ücra bir yere ser
ve içimdeki ateşe göre bir neşe ver
...