...
yaralı kuşlar gibi çamura bulanmış sulara düşen düşlerim
acılarımı tutuşturan ve hep hüzünle yitip giden gülüşlerim için

içime dayanılmaz bir ateş düşüren ruhumu alıp götüren o gözleri
ve beni yüreğime bir bıçak batırılmışçasına titreten o son sözleri için

sel olup beni hırçın dalgalarında boğan bu duygu akışım
elini sıkışım ve ardından bulanan buğulanan duru bakışım için

(onu af et) bana da yüreğimdeki bu dehşet için
onsuz yaşayabileceğim bir hayatı bahşet

ruhuma boşalan o ilk günlerdeki mutluluk sellerim
ve sayfalara acımı dokuyan bu iri uyuşuk ellerim için

gözlerinde alev alev yanan o nefreti sezişim
ve geri tepilmiş incilmiş duygularımı ezişim için

mutluluk dolu hayatımı allak bullak eden bu değişim
ve uzun kederli saatlerimdeki hüzünlü boyun eğişim için

reşaleler içinde parçalanan yaralı yüreğimin acısını dindir
ve beni bu keder denizinden kurtaracak bir gemiye bindir