topladım kıyıda köşede birikmiş eski,aşiyane cümlelerimi
bir sürü zımbırtı,kafa ütülüyor her biri
zemher-i aşkından bir kesit sunuyorum cihana
o da benden,bizden,tümden gelinmiş ehl-i sevdaya

tüm düş bahçelerini yontuyorum ellerimle
bir kelebek kanadına biriktiriyorum ilk aşk tomurcuklarını
senin aşkını ayrı tutuyorum ellerimde,
kelebek kanadına konup,uçup gitmesin diye
ne çocukça bir inanış dersin,gözlerin görmeyince


düşündüm de yeri farklı değil gamzelerinin
bir buselik izni vardı dudaklarımda,öpmediğin özlemlerine saydım


tırnaklarımla çizdim,şekil verdim
köhne karanlıkların ardındaki senl-i bilinmezliktim
değil mi ki?
altı çizili öznelerinden,vakit kalmadı gözlerime
acaba bir tatili var mıydı ki ayrılığın?
şöyle üç-beş ay çıkıp,uzansam sensizliğe


bir kırmızı giyindim üzerime
anlamı derin şarkılardan geçmiş,cüz-i melodiler tadında
giyinmişsin üzerine rengi gözlerinin gecesi,siyah
bir de yakıyor gündüzleri bile,
ikimizin üzerine birikmiş aşk-ı ateş
rengi kap-kara gözlerin kapansa bile

kurtulur muyum sanıyorusun bu şehr-i terketmeden?
devirmeden senfoni şarapları,ayılır mıyım içmeden?
uzanıp palmiye ağaçlarının altında,gittiğin günleri kutlasam,
bir yıldönümü daha olur mu ayrılığın?
peki ben her ağustos akşamında,
dudaklarımın kenarında biriken katreleri içmeli miyim?
her akşam üzerine bir yığın sevda biriktirip,
yeniden mi sevmeliyim?







...unutur muyum seni acaba,anılar bizi unutmadan?