O toprakta, anılar saklıdır.
Rüyalarıma girer, otu taşı ayrı ayrı.
Adadan kuzeye doğru,
Emirdağ’dan salındın mı, geç çark deresini,
Çınarlık gelir...
Sonra kız pınarı, için açılır...
Dibine boyunca uzanmışımdır.
Koca çınar ağacı vardı... Dibi beni tanır...

Göbekçi çeşmesi, suyunu içmedim mi uzanarak,
Türbe bayırından geçen kuşun,
Suyunda serinlediğim, açma deresi..
Yüzen balığının, acısı vardır,
Kestane bayırında, kış gecesi,
Gübrelenen çulluk, beni tanır...

Ah ne tatlı, bostanlarda ellerimle oyduğum,
Har tarlasında, sulu özlü karpuz.
Biz büyüdük, rahmetler olsun...
Bal akar, berber amcanın kirazından,
İsmail amcanın şeftalisinden, mahrumuz..
Sakara başında pişirdiğim mısır,
Çeyrekli bayırından, gel de şimdi sıyrıl...

İnek otlattım düzünde bayırında,
Korucu iken,Tıyka kamçıladı..
Türbe altı çayırında.
Derede yüzerken yakalandık..
İpsiz Recep rahat bırakmadı..

Azman bayırında,sığırlarımı saldığım
Yollara düşüp izmarit aradığım,
Geçen arabalara, "gazete" diye bağırdığım
O toprak beni tanır..
*
Dosttan yana gönlüm dertli...
Büyüdükçe insan,içindeki çocuğu kirletiyor belki...
Meğer yalanmış,hep dost olmazmış,yüzüne gülen..
Yıllar var ki, yok arayan gelen...
Menfaate esir,duygular arkadaşlıktan yana..
Acaba özlem yok mu haykıracak,
Yoksulda olsa sevgi vardı, sımsıcak...
1997-./.
karaderede bir yaşlı çınar-foto-ismail yasin