Hergün kendi içinde boğulur zaman
Uyuşur ellerim..
Yağmurun ruhundan süzülen
Damlalar heyecan üzre yığılır/ yüreğim üzre..
Kalbime düşer ezeli nasihat : son nefeste terk edilir sır..
Yeni bir fidan diker gözlerim..dillere destan asude..

Dilimde tarif edilmez tad
Kollarından sürükleyerek taşıdığım hayat
Yeşili kovalar , zemheriyi atar gibi bir ömür boyu
Ruhuma hücum eder bir söylem/hicran
Acısı kalemden ziyade hemen anlatamam
Kendince deli dolu bir şiir boy gösterir
Ne ben anlarım ne anlatmak istediğim zevat
Bir ayrılmaz kördüğümdür eteklerde zeval
Nasibe düşen sonbahardır
Hep baharı beklerim..!

Koca avluyu bekleyen fatih yaşında bir çınardır
Eteklerinde dinlendirir bizi görkemi henüz zinde vakit
Yanıbaşımızdan akar fuzuli’nin su kasidesi
Doyumsuz ve ilahi bir serinliktir nasibimize düşen
Bir yel eser kaybolur bağrında rüzgârın
“Varlığım varlığına armağan olsun!”
Ey..! ufukta tebessüm ederek bizi seyreden
Bedir yüzlü sevgili..
Aç sinemizde ebruli bir gül gibi
Yansın sana olan özlemimiz
Nice ,nice doğsun
Sana müştak ,sana aşık zaman
Dem bulsun bir mağrip evvelinde
Ruhumuzda dirilen ebedi heyecan..