Tutuşur gibi ayaklar altında kaldırımlar
Yürüyorum serinliğin iz bıraktığı yalnız tepede
Kim beni özlüyor /ben kimi bu çınar hangi bahçıvanın kaderi
Söyleyin karşıda dinlenen kahverengi dağlar / bu tablolar kimin eseri.?!

Arka sokakların birinde ruhunu kaybetmiş bir konak
Tutuşur gibi kendi avuçlarında
Sırları silinmiş yürekten aynalara bakarak
Özlemini yeniliyor sarardıkça eskiyen pervazlarında yaprak/yaprak..

Galata kulesinden kim seslenir galata bir yangın haberi midir
Koca kavuklu Mevleviler sorar mı , tophanenin kaç top yüklenir ruhuna
Taksime bırakılan söz Fındıklıya inen yol hangi tepenin üzerindedir
Tuğra kavuklu padişah kime salar son çıkan fermanı
Koca selatin camiler , hangi koca sultanın sığar avucuna..?

Hep şiirler kadim İstanbul’a mı varır
Teknesinde mi bekler dizeleri mor kayık /asude mehtap/ çılgın özleyiş
Haliçten yanağıma çarpan rüzgâr
Son bulur mu eteğinde özünü saklayan sözler
Yine can bulur mu kanatları bizde/ ak göğüslü emanet martılar..