Kimin gitmez âsâbına
Çileye bak salkım salkım
Bin beter dert hesabına
Yazılıyor benim halkım

Bozulmuş töresi özü
Kan ağlıyor iki gözü
Gülmeyi unutmuş yüzü
Üzülüyor benim halkım

Bağrı ateşlerde yanmış
Dertler bir gün biter sanmış
Hayattan bıkmış usanmış
Seziliyor benim halkım

Küçük büyüğü saymıyor
Büyükler sevgi duymuyor
Dine töreye uymuyor
Bozuluyor benim halkım

Asgari ücretle geçim
Bir yoksulluk hem o biçim
Nasıl yanmaz buna içim
Eziliyor benim halkım

Halini soran yok önce
Beyler yaşıyor keyfince
Seçim zamanı gelince
Geziliyor benim halkım

Sokakta yatan çocuklar
Emekliye dert kuyruklar
Fayda etmiyor nutuklar
Sızılıyor benim halkım

Yalan dolan lâf gerisi
Para etmiyor dirisi
Kurbanlık gibi derisi
Yüzülüyor benim halkım

Her gününü keder almış
Yoksulluk ömrünü çalmış
Bir kemik bir deri kalmış
Süzülüyor benim halkım

Şehit verilen canlara
Toprak doymuyor kanlara
Hain kahpe kurşunlara
Diziliyor benim halkım

Muhtaç moral denen şeye
Öyle hasret ki neşeye
Çat ayazda bir köşeye
Büzülüyor benim halkım

Adil olan mahkemeyi
Huzur dolu bir ülkeyi
Hasan büyük Türkiye’yi
Arzuluyor benim halkım.

Hasan Hüseyin Yılmaz