6
Yorum
0
Beğeni
4,3
Puan
1723
Okunma
Sil baştan yeniden yarat
kaldığı yerde
yıllarca tutsak olduğum gölgene
çocuksu gözlerine
ve binlerce gurbet yaşatıp ekle anılarıma
Sesim rüzgârla yunmuş güneş
güne değil saçlarına doğacak
yağmura susamış bir çöl gibi
sarıl ıslaklığıma
Nefsine uyan görmez dikeni reh-güzerinde
her nağmesinde güller dökülür dudaklarında
susuzluğa dayanırsın aşka asla
aşk zemheri bir ayaz gibidir
vuruyor yüzüne baktığın pencereden
Sıcaklığını çoktan unuttum
yüzdüğüm koyları verdim sana
sahip çık onlara
gidiyorum
bütün yollar benim şimdi
bilirsin
gözyaşlarımda yürekler alazlanır
sana tarla menekşelerini topladım.
Nuri Dağdelen
5.0
33% (1)
4.0
67% (2)
Cevap Yaz