5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1575
Okunma
Madem ki güldeki diken, aşkı ala boyar
neden bıraktın da gittin?
acıların buzları çözüldü
mavi kıvılcımlar çatladı
yıldızlar kaydı kınından
geceler üşüdü.
Acımasız düşlerle bıraktığın bahçe,
anılar oraya sürgün edildi
ey sen, zındanların zalim kulu
söyle, suçlu hangi sözcüklerle savunmalı?
Ben ki her acıya boyun büken,
bir derbederim
ne gülü, ne bülbülü bahtiyar ederim.
Aşk yollarıma alevler döküldü, duruldum,
benim ki bir romandı
kiminede nostaljı.
Hüzünler örtü üstümü
belki de bilmiyorsun
ben yürüdüm aşka doğru
seni sevdim. Acılar dağladı beni.
Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
5.0
100% (5)
Cevap Yaz