Benim gözlerimle bakma aynalara,
Hüzünleri takarsın…
Dokunma şiirlere benim ellerimle
Şiirleri yakarsın..

Hele dokunma bana,
Dokunma, sakın ha!
Gözlerine cam kırıkları dolar,
Çağlayan olur akarsın.

Öldü!
Öldü Neferî
Öldü…
Ayrılık saplanınca yüreğine,
Bütün duvarlar yıkıldı üzerine...

O yasak kentin,
Sessizliğinde öldü
Kayan bir yıldız gibi
Gecenin tam göbeğinde sahile düşerken…

Ve sevda Ummanlarında
Zıpkınlanmış,
Bir balık yalnızlığında…

Öldü işte öldü
… yazgılara inat.
Yaşamak çaresizce
Ölümü ödüllendirmekse,
Kurulsun sırat!

Yüreğim her santimetresinde kilitliyken.
Açılmayan yollar şaşkınlığında
Şu koca dağlarda ölür.
Ayrılığa vurduğunuz mühür !!
Metrelere koyduğunuz tehir
Akmaz!
Akmaz artık bu nehir.
Çıkmaz!
Dilinden aldığım bu zehir!
Ölürüm ulan! Ölürüm
İnadıma yaşasın bu şehir.

Aşk,acıların türbesi
Ölmek, aşkın tövbesi!
Kayaya inat fışkıran sürgün gibi
Geceye inat çoğalan her gün gibi,
Yaşamak vardı ya,
İade ediyorum senden aldığım nefesi !
işte boylu boyuna uzanmış gövdesi...
20.06.2009 04:20:37 - Kumbağ