Gittiğinde,
Ne denizler ağladı,
Ne nehirler aktı !
Gittiğinde,
Özlemlere tutsak gecelerden
Yıldızlar ardından baktı.
Ve yağmura hasret ovalardan,
Karaağaçlar kahkahalar fırlattı,
Dağların eteklerine avazlar aktı.

Gittiğinde,
Neon lambalar kırılmadı !!
Ve üşümedi sokaklarda;
Her bahar açan yapraklar;
Sen kokulu güller,
Menekşeler,
Karanfiller,
Yine çiçekler açtı !
Her daim yağdı yağmurlar.
Kahkaha çiçeği yokluğunu aratmadı !
Sarmaşık ortalığı birbirine kattı.
Muhabbetçiçeği Nilüfer de tebessümler yarattı,
Orkide, Sarısabır `ı yine ağlattı !

...Gittiğinde,
Rüzgârlar kızıl saçlarını aramadı,
Akrep yelkovan bir hayli yol aldı
Kaldırımlar sessizliğini bozdu.
Ne etsem işe yaramadı.
Hani, ..... dolu odalar vardı ya!
Hoş bir gürültüye boğulduğumuz,
Siper almış âşıklar, olanca güçleriyle çarpıştılar!
Bizden evvel yoruldular,
Ve bizden önce vedalaştılar.
Sonra kapı eşiğinde akasyalar,
Hani, loş bir ışığın aydınlattığı çamlar vardı ya,
Dallarındaki kozalaklar sinirden çatladılar !
Gölgemi bıraktım orada,
Gölgeler fenalaştılar
Tıpkı vurulduğum gün gibi,
Beynime yine kurşunlar sıktılar.

Gittiğinde;
Yıldızlar kalmıştı avuçlarımda,
Güneşten sıcaktılar.
Her biri bir yana kaçıştılar !
Sokaklar dilini yutmuş,
Bulutlar ağlamayı unutmuş,
Bahçedeki sarm âşıklar gülleri kurutmuş,
Cıvıldayan kanaryalar korkmuştu !
Sen Geldiğinde ise,
Her şey bir farklı olmuş,
Bülbüller dile gelmiş konuşmuş,
Kelebekler dahi coşmuştu !

Gittiğinde,
Kendimle barıştım,
Beyaz sayfalarla tanıştım,
Kalemi aldım elime,
Gökyüzünde buharlaştım,
Simsiyah bulutlarda üşüdüm ,üşüdüm
Tane, tane düştüm dağlara, ovalara,
Nehirlerden taştım,
Nihayet ummana karıştım.
Sen gittiğinde...

05.06.2006 23:52:36