2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1303
Okunma
Sen hep bahardın,
gözyaşlarınla ağaçlara bakardın
gökyüzünden mavi çalardın,
dudaklarına düşerdi ufkun ahengi;
onulmaz bir aşk konardı ta yüreğin içre
kimsesiz bir ruh takip ederdi sessizce gölgeni
köşede ağaç olurdu zaman /seni beklerdi..
Sana özlem içerisinde kıyıları yıkardı mehtap
Ellerin nurdan bir çiçeğe dönerdi; yüzün afitap
Hep yol ayırımında beklerdin
Ayaklarına şehrin ışıkları düşerdi..
Güz gelirdi mevsimler otağın olurdu.
Düşen sarı yapraklar,
geciken eylül mektuplarıydı dallarında
geceleri okunurdu..
Sevgiye susamış bir pınar olup akardın hep,
Yüreği yanık olanlar kenarında ayrı bir âlem yaşardı.
Yıldızlar beslerdi son kalan dizelerin mısralarını
Sevincimiz bir dağ sunardı kadim dostlarımıza
Ay düşerdi ocağına,bayram olurdu..
22/10/06..İstanbul..
5.0
100% (1)
Cevap Yaz
