yüzümdeki kir değildi yıkayacağım
sadece is kokusu dolmuştu ciğerlerime
duman altıydı şimdi kendime bile yabancı olan
gözlerim




yalanlarını döşerken yoluma v/edayla
yanıyordum haberim bile yoktu
ve haberin bile yoktu cehennemimden





Kerbela gibi yüreğim
bir nefes molasıdır kurşun gibi geceme yağan
Cezayir gözlerin
kurt kapanınına ne vakit sıkışsam
bir maral zerafetindedir aklıma düşüşlerin
puşt konaklarında sefa sürmedi ki hiç hayallerim
o yüzden yoksuldur sana yazdığım
şiirlerim





ah ulan
bir sanaydı diz üstü sürünüşlerim
yüzümü döktüğüm bulvarlardan utanırken suretim
ki; yalanlarına kurban edilişimin şahitleriydi sokak itleri
onlar da dilsizdiler



şimdi
çatısız evimin misafirleri
yalnızlığımın süvarileridir ayak altı düşlerim
yüzümdeki kir değildir suyla aklayabileceğim
vizitesi enayilikle ödenmiş sessiz cinnetimin çığlıklarıdır
aşkla nefret arası gel- gitlerim..




Jamais vu