hey jüpiter..!!!!
yorulmadınmı hala dibi tutan yalnızlıklardan
kazıyınca çıkıyormu yoksa sudamı bekletmeli
kararmış alışkanlıkların

hey jüpiter..!!!
bu gözlerinden süzülen,
eski bir ağıttan mı alıntıladın aşkı?
yoksa hala yeterince güvenin yokmu kendine
yeni bir sevdaya
ağıtlarla yazılabilmek için....

hey jüpiter..!!!
bu damarlarına seni zehirlesin diye enjekte ettiğin de ne?
ne zamandır daha keskinini buldun yalnızlığından
uyuşturabilmek için ruhunu
hangi şeytanla pazarlıklara oturdun?

hey jüpiter..!!!
kurduğun denklemlerin doğruluğuna inanmak için
ne zamandır kendini çıkarıyorsun
üzerine zimmetlenen hayatından...
kendini çıkardığın yer aslında neresi?
temize çekilemeyeceği içinmi defterlerin
mümkün olduğunca az not düşüyorsun
sayfa kenarlarına...

hey jüpiter..!!!
sayfalar dolusu anlatıp durduğun bu saçmalıkta ne?
kimi kandırdığnı sanıyorsun
bu açık mavi ekranın
sağ üst köşesindeki çarpıya dokunularak
hayatlarından uzaklaştırıldıklarında kim?
senmi kurguladın bunu?
yoksa zaten kurguydu tamamı
sende bir köşesinden dahil mi edildin

hey jüpiter..!!!
durmadan seviştiğin
gecenin bir yarısı uyanıp yanında
küçük çocuklar gibi sarılıp ağladıgın
kırmızı saçlarına dokunup
dudaklarını dudaklarıyla ıslattığın kadının nerede?
üzerinde parmak izlerine rastlanan
satır aralarında ismi duyulan
kadın nerede?

hey jüpiter..!!!
aç gözlerini
herşey geçti artık...
herşey yoluna girecek
aç gözlerini ve hayata tutun
bir gün yeni bir kırmızı saçlı kadın gelecek
başını göğsünde saklayıp
sen farkına bile varmadan
teninde yeni parmak izleri bırakacak
belki de ismi sadece adli tıp raporlarında
ölüm nedeni olarak geçecek...