8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1476
Okunma
Ben gönül olurdum sen aşk..
Bakışlarımız müthiş bir söylem olurdu
Nutkumuz tutulur sararırdı benzimiz
Sen yürürdün, eteklerinde ıslanırdı zaman
Avuçlarımızda dualar açardı çiçeklere benzeyen..
Sabahları güneş olurduk birbirimize
Sessizce girerdik odalarımıza ansızın
Ruhumuza bir çağlayan dökülürdü
Tenimizde aydınlık, tarifsiz bir nur
Ağlayarak çıkardı gece içimizden..
Hep yan yanaydık ama kollarımızda bitmez bir hasret
Yıldızlar dökerdi bütün ışıklarını yinede uslanmazdık
Sönmeyen bir sevgi kucaklardı evimizi
Gökyüzü kapımızdan ayrılmayan mehtap
Yakamozlar misafir olurdu kristal vazolarımıza..
Şimdi ufuklarda aranan kaybolmuş bir ışıksın
Seni bekliyor ardınca dolaşan o bitimsiz mevsimler
Tebessümün yüreğimde silinmez bir mühür
Bayramları bekliyorum
Ey sevgili !Dön artık !
Bir lahza olsun
Ruhumu güldür..