Sen azıcık gülerdin, ben kocaman coşardım.
Böyle mahsun bakışın bahta selamet değil.
Bir adım yaklaşırdın, yalınayak koşardım
Dizlerime çöküşün hayra alâmet değil...

Ne değişti söyle yâr. Hevesler mi, yıllar mı?
Her an fırsat kollayan ikiyüzlü kullar mı?
Sen mi yoruldun yoksa arşın arşın yollar mı?
Cevapsız iç çekişin hayra alâmet değil.

İtikadin müspetken şer yüklü yasaklara
Yenik mi düştün yoksa aşikâr tuzaklara?
Kan çanağı gözleri devirip uzaklara
Canevimi yakışın hayra alâmet değil.

Kaderinden ziyade nefsine kızar gibi
Çaresizsin eyvahlar gölünde yüzer gibi.
Dudağına zor gelen sözleri ezer gibi
Yumruğunu sıkışın hayra alâmet değil.

Ne yaman çelişkidir, ağlarken gidiyorsun
Bir hatayı başka bir yanlışla ödüyorsun.
Aha silah, aha ben... Cevap ne? Ne diyorsun?
Böyle boyun büküşün hayra alâmet değil.

Gideceksen son sözüm: Başın sağolsun gülüm.
Başkaca tarifi yok. Ha sensizlik, ha ölüm.
İflaha geçit bulmaz senden ayrılan yolum
Merhametsiz yokuşun hayra alâmet değil.



Ali ERDİNÇ