Gözyaşlarım halen aykırı bir aşka akıyor gibi
Bu kahrolası susuşlarımın içinde kararıyorum.
Hadi anlat bize şimdi uzak olan düşlerimizi,
Duymayalı çok uzun zaman oldu/ yıllar geçti
Sahi kızımızın ismi ne olacaktı?

Gidişin sebebim oldu aldanışlara…
Oysa hep diyordum bunu sana;
Seni sevmekle başlamıştım yaşamaya
Şimdi ölmelerimin sayısını unuttum.
İnan aylak bir mevsimde seni bekliyorum…

Günlerdir evrenin öteki yüzünü düşlüyorum
Dudaklarımdan akan iki çift sözle baş başa…
Ve herkese “o” diyorum bizlerden biri hiç değil ki
Ama anlatamıyorum seni/ susuyorum/ ağlıyorum
Eksik bir şeyler kalıyor içimde parçalanıyorum…

Bu yapışkan yalnızlıkla başım fena halde dertte,
Bir daha hiç senin sevgilin olamayacağımı düşündükçe:
“çıldırmak değil bunlar/ çoktan boş verdim her şeye,
Eğer bende herkes gibi unutmuş olsaydım-hiç farkın olmazdı!
İnan seni yaşatmak adına verdiğim savaşları bir bilseydin,
Ama artık hiç anlamı yok bunların… Unut sende!”

Şunu bil ki, asla yalnızlığımı seninle öldürmeyeceğim!