En keskin zemheriler
Abuk subuk güneşler

Bir haziran sıcağında çatladı çekirdeğim
Bu yüzden bir yanım hep yangın yeri
Keskin ayaz bir yanım
Boy veremem sarı başaklar gibi
Meyvelerim dalında kurur

Güneş vurur, yel eser
Arada bir dalgalanırım
İlk önce ben üşürüm
İlk önce ben yanarım
Yüksekleredir hep sevdalarım

Onlarda olmasa hani
Şaşırıp da arada bir açan çiçek
Mor kanatlı bir kelebek
Yalnızlık tekbir tekbir
Dağlar dağlara haykırırken sessizliği
Öğrendim kimsesizliği
Kesildi korkumun iliği

Hiçbir şey duymuyorum
Görmüyorum hiçbir şey
Ne Ferhat’ın kazması
Ne Zeynep’in yazması
Kıyıma çoktan uğradı kuzular
Boşa sayıklar sular
Yok gelen, giden
Gözlerinde yaşlar inci
Sabaha çıkar çimen

Hiçbir yerde olmaz doruklarda ki derinlik
Kimse kapımı çalmasın
Yalnızlığım bir kişilik



Hayrettin YAZICI