bu kadeh bitsin kalkarım
bu sarhoşluk başa bela
insan alışmaya görsün
ayılmak istemiyor

artık gelmem usta bekleme beni
sen bırak sofrayı,
yarın gelir toplarım
bu sevda başa bela
alışmaya görsün insan her sarhoşluğunda
sevdiği kadına daha fazla tutuluyor

artık gelmem usta bekleme beni
söz biter burda
abartısı yalan olur
insan susması gerektiği yerde susmadığı için
en güzel sofralar
içkiye meze olur

artık gelmem usta bekleme beni
bu sofradan doymuş bir fani gibi kalkmalı
yenilere yer açmalı
ben goreceğimi gördüm
bundan sonrasını
olduğu gibi bırakmalı

artık gelmem usta
benden geçti
en kırmızısından seçtiğim kafiyeleri
en koyusundan düşkırıkları
kangrene dönmüş yaraları
antibiyotik fayda etmez
kes gitsin gayrısını

artık gelmem
gelemem usta affet beni
vakit tamam
demir almalı bu limandan
geçici heveslerle aldattık kendimizi
ten kokusuyla büyülendik
bir kadın öptü diye
iddialı laflar ettik
gel görki
öpüldügümüzden beri büyüyemedik
sevda iklimindendir diye
her kahra eyvallah dedik
sevdamız gitti
biz basit bir yenilgiyi bile kabullenemedik...

ben artık gelmem usta bekleme beni
istesemde gelemem
ben bu kumarı değil ama
bu hayat
beni kaybetti...