KİM DEMİŞ

Halden anlayan gönül ızdırap çektirir mi?
Seven gönül başından çiçekler döktürür mü?
Neş’eyle geçen günler insanı çöktürür mü?
Mutluluk lahzada gizlidir diye kim demiş?

Asalet soyda diye söyler atalarımız.
Güzellik huyda imiş gerçi yok yalanımız.
Halden anlamayınca ağrıyor sol yanımız.
Vicdan insana özgü yoktur diye kim demiş?

Sevgilerle bezenmiş şu kısacık ömrümüz.
Güzellikler yok olur hiç gülmezse yüzümüz.
Gören gözler kör müdür neden kırılır ki öz?
Sözler bıçak sırtıdır kırar diye kim demiş?

Sebepsiz karamsarlık oluyor mu hayatta?
Talihim işleyecek de habire sen yatta.
Bereket var mıdır çalışmadan dönen şansta.
Kumardan kazanılan tat bırakır kim demiş?

Ocakları yakan şey şu sevginin ateşi,
Helal lokma yiyenler kazanır hep güreşi.
Kumarda kazananlar sürükler atar leşi.
Huzur maneviyatta diyen pir iyi demiş.

Sefiller hep alışmış boşa kürek çekmeye.
Calıp çırpıp eliyle haramları ekmeye.
Muhtac olacak bir gün iki dilim ekmeğe.
Yetim malı yiyenin güleceğin kim demiş?

Serden geçti yiğitler vatan için can verir.
Bu vatana dürüstler, çalışkanlar şan verir.
Satılmışlar, aymazlar döşeğinde yan gelir.
Ülkemin kurtuluşu belki yakın kim bilir?

Gözümüzü dört açıp asılalım küreğe.
Kan damlıyor bak artık kar etmiyor yüreğe.
Kılıcımız kınından çeksek varsak süreğe.
Yaşlansak da kükreriz çakal siner kim bilir?