Selamsız gördüm seni gelip geçerken,
Nefes alsam duyardın oysa eskiden.
Ne o anki sen varsın ne de eski ben...
Bizi kimler düşürdü böyle hallere?
Benzettiler belli ki yaban ellere.

Al yazmalar yeşille türkü söylerdi,
Mavi boncuk alnına nakış eylerdi.
Hepsi birer hanımdı hem de beylerdi.
Bizi kimler düşürdü böyle hallere?
Benzettiler belli ki yaban ellere.

Hüzün çökse gönlüme seni anardım.
Yağmur damlalarından medet umardım.
Kuş seslerinde bile sevgi arardım.
Bizi kimler düşürdü böyle hallere?
Benzettiler belli ki yaban ellere.

Moru, sarısı, alı ne de sevdalı.
Çiçekleri dizilmiş; sıra sıralı.
Hepsi yürekten vurgun, hepsi yaralı.
Bizi kimler düşürdü böyle hallere?
Benzettiler belli ki yaban ellere.

Şimdi hülyalarımda ararım dünü,
Hayat mı sanıyorsun şu gördüğünü?
Ne bayramı bayramdır ne de düğünü.
Bizi kimler düşürdü böyle hallere?
Benzettiler belli ki yaban ellere.

Şairim söyle nedir yunup yediğin,
Kırk yıl önceye dalıp şimdi dediğin?
Maziye ait artık hep söylediğin.
Bizi kimler düşürdü böyle hallere?
Benzettiler belli ki yaban ellere.

(2009 Konya)

Tayyar Yıldırım
--0--
NOT. Fotoğraf bana aittir. Diğer şiirlerime de beklerim. :)