Susan dilimin ardından
Konuşan kalemim adına
Yazmışsamda satırlarca
Sevgi,aşk,mutluluk
Bilinmezdeki,derin adına
Ama artık sustu kalemim...











Kesildi nefesim
Belkide en uç noktada
Uçurum başında sallanmaktaydı
Bedenim...






VEDA






Esen yele anlattım herşeyi
Aldı götürdü ne varsa
Kalmadı hiç bişey geriye
Nefesimi,sesimi yitirdim...




VEDA




Ve artık bıraktım geriye herşeyi
Acımı,üzüntümü kederimi
Ve ilk önce seni verdim rüzgara
En son ben kendimi
Herşeyimi yele verdim...




VEDA,SON PERDE..


Ve şimdi sustu kalemim
Yazmayacak bir süre
Kapandı ağzım,sustu dilim
Konuşmayı unuttu kalemim
İlham perimle vedalaştım
Herkezle,herşeyle helalleştim...



Zaman vedaya işliyor artık,İNCİ GİBİ...



SİYAH İNCİ