16
Yorum
1
Beğeni
4,9
Puan
1186
Okunma
Gitti de gönlümüz düştü gazele,
Bundan sonra bakmam hiçbir güzele,
Bir gül ki, savrulur hep elden ele !
Düşerken yakına, kollar ırağı,
Sanırsın dünyada yoktur durağı.
Hayat dediğimiz kovalamaca,
Gökler ağzımıza kapanmış baca!
Kaç tur atıyorum bir uçtan uca;
Sonu gelmez yürüdüğüm yolların,
Kalmadı vefası bak aynaların.
Her gün giriyorum yeni bir şekle,
Yüreğimde patlayacak fişekle,
Gece iner iğneli bir döşekle !
N’olur geri versen uykularımı,
Bitirsen ezeli korkularımı.
Büyüdükçe dalım, küçüldü gölgem,
Nerdeyim, nasılım artık bilemem,
Çağırsan cennete inan gelemem;
Bir kurbanlık gibi adanıyorum ,
Her gün bir yanımdan budanıyorum!
Gölgem de eridi, kaldım bir sese,
Küçüldü de gökler girdi kafese,
Koca kainatta nefes, nefese !
Kaldım derim, inanmıyor kimseler,
İçten içe, kemiriyor nameler...
Desteksiz kaldılar, tutmuyor dayak,
Şu boşlukta kalan ellerime bak,
Kaldıysa yüreğin, gel sen kına yak!
Soğumadı içim yağan karlarda,
Bir bıçak ki özlem, azgın yarada!
Hayrettin YAZICI
5.0
89% (8)
4.0
11% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz