Gökyüzü berrak...
Gül pembe bulutlar,
Kanatlarında umut yüklü,
Sonsuza uçuşur kuşlar...
Derin ve gizli fısıltılar taşır,
Her karşılaştığında,
O mahsun bakışlar...
Ardından,
Misafir olunca avuçlarına
Eller usulca,
Bir sıcaklık sarar tenini o an
Yalvarmaya başlarsın tanrıya,
Geçmesin diye zaman.
Zaman geçer elbet
Durduramazsın.

Ya sonra, bulutlar kara kara,
Çıkıverir yoluna...
Damla damla gözyaşların,
Karışır yağmurlara...
Sırılsıklam her yan
Sevdanın içindesin artık
Duman duman...
Bakarsın başlar hemen sızılar
Gelir geçmez, yüreği zorlar durur
Özlem dolu sancılar...
Hasret bir yandan yaylım ateşte
Gider gelmez, beklersin...
Yürür de yanmazsın, kızgın ateşte.
Ne kar üşütür,ne buz dondurur.
Çıktığın artık sevda yoludur...

Ayrılık yoksa, zor yoksa,
Bunların tadını gönlün tatmazsa,
Aşk değil o zaman yaşadığın şey!
İşte öyle sıradan birşey!...

Necati Dikmen