Seni herşeyinle sevmedim mi?
Ben seni herşeyinle sevdim.
Her halinle sevdim. suskunluğunla, mahçupluğunla.
Kelimelere kifayetsizliğinle.
Ben senin bana anlatamadığın sevginin tercümanı oldum.
Ben senin herşeyini anladım.
Farkında değildin belki ama ben hep zoru başardım.
Bilmiyorum şu ömrümün içinde de, bir daha kaç kez sevebilirim
Yada seni bir daha ne zaman görebilirim.
Gitmeni hiç istemedim aslında.
Yakınımda olup da, uzaktan seyretmek seni ...
Buda bana yeterdi.
Çünkü senin yerine hayallerim vardı hep yanımda.
Ve ben...kendime engel olamayacak kadar seni sevmişim.
Sanıyorsun ki, senin olmayacağın, veya olmadığın yerde yaşayabilirim.
Günden güne ölüyorum işte sen yoksun diye...
Sensiz bu şehirde nefes alamıyorum.
Ama ben senin olmadığın bu yerde, hep senle, senin hayalinle yaşıyorum.
Bilmiyorum bunu nasıl başarıyorum.
Kendime şaşmıyor değilim.
Sen tek aşkımsın bebeğim.
Ve seni düşündüm yine bugün hergün olduğu gibi.
Seni nasıl sevdiğimi, içimi ısıtışını, o sevgiyle senden ayrı geçen günleri,
Uzun geceleri, sabırla saydığımız vuslata günleri,
Birlikte olacağımız anları nasıl da kovaladık seninle...
Nasılda kovaladık aceleyle...
Kimselerde bulamayacağımız ve bulamadığımız rahatlamayı,
O’ karşılıklı ilgiyi, şefkati, güveni, dostluğu , başka biriyle bulabilir misin ?
Söyle!
Ben tek seninle paylaştım herşeyi.
Ben nasılsam, sana öyle anlattım kendimi.
Ben sevmenin bu olduğuna inandım.
Seninle kusurlarımızla, çirkin ve güzel olan herşeyi anlattım,
Kendimi dürüstçe, olduğum gibi...
Sen de bana öyle geldin
__Ve ben seni böyle sevdim.

BAHAR