yokluğum yokluğun dur.....

varlığım varlığından üstündür! desem...
ne mutlu ben olan!desem..
bir tekim dünyaya bedel!desem
kendimle öğünüp çalışıp
güvensem doğruluğun yanlışlıklarıyla!
senin olmadığını desem mesela...
yasaklayıp seni!
dilini kessem!
dediğim gibi
mutlu ol emri versem yaşa desem!
beni böyle
ya sev ya terk et desem!.....
söylesem söyletsem
sustursam seni!
ismini ben koysam istemezsen de
sen!
beni bizi kurtarmışken bile işgalden
işgalcileri özgür kılsam!
seni tutsak seni...
ve yerimde saysam...
aç bıraksam ...
vs.............................
desem demezsem..
diyemem ben
sen diyorsun zaten
gidiyorum işte
uzaklaştıkça yakın kaldığım
ıraklaşacağım dünyadan
kendim kalıp
seni özgür kılmaya dönerim
mevla-n-a ölüp.....yaşarken
doğduğum büyüdüğüm
ülkem!
gözleri açık gidişlerimin
insandık oysa hepiniz..
farkımız...
güzeli çirkini ekmekti....
kapandığında gözlerim
görmeyi öğrenmiş olacaksın..

şimdi yarısı ben
yarısı sen olan yare
ne diyecek bakışlarım...
ne çok uzatmıştıım oysa ellerimi..

tutmaktan korkuyordun....

welat veda...