Bahanesi
Hazırdı belki
Yaşamak denilen
Kısacık an ların.

Havalanan bir kuşun
Delişmen kanadından
İntihara meyilli
Dökülüşüydü
Umutların …

Ay tutulmalarında
Olmazlara amin deyişlerde kaldı
Göğe açılmış ellerimiz…

Delilik miydi aşk
Yakası bağrı açılmamış
Sorgulara maruz.

Beyaz yol çizgisi kadar ak,
Kara katran boyunca sahi..
Vurulmuş dünler ,
Eşlik ediyor
Sırtını dönüp adımına…

Yaralı alışılmıyor,
Kanıyor .
Ne tuz ,nede kül
Basılmıyor açık yaraya…

Hırsından deviriyor
Günlerce ,aylarca
Nefesi anason kokulu
Geceleri …

An ları yamalayıp
Geceler uzundur üşüme deyip
Örttüğünüz
Mantık mecidiyesini
Parçalayıp atıyor
Gönülümün sarhoş deli sesi…

Saldırıp arsızca ;
Beter ,giden ve gelenler,
Damdan düşüp ,
Düşen getirilirse karşıma
Bilmezden gelirse yinede ;
Acıları ,
Salıyorum üzerlerine,
Ayaklarına .
Aç ,gözü dönmüş
Kara yün yumaklarını….

Yiyorlar ruhuma saldıranları…
Yakalardan silkeleyip
Korku flimlerinden fırlarcasına.
Ne ıssızlığı nede sesliği kalıyor ortalığın…
Karanlıktan ,kıyamete uzanıyor
An lar ve boş aminler.
Göğe açılan umut
Parmak aralarından dökülüyor
Ulu orta ayak altına




ikibindokuzmayısyirmiüç


delikızım