Vazgeçemezdik hani birbirimizden.


Güzel gözlüm,iki gözüm can özüm.
Hani düşlerinde her yol bana çıkıyordu.
Gün değmemiş umutlar besliyordu her sözün
Kömür karası gözlerin başkasını görmüyordu.

Bensiz her nefes işkenceydi hani ciğerlerine
Ben olmasam yıldızlar düşmezdi gecelerine
Gördüğün en güzel düşlerinde dolaşırdım hep
Şimdi vurgun yedi sevdamız neki ayrılığa sebeb

Hatırlar mısın her sabah bir birimize uyanırdık
Düşlerimizde görmesek bir yıl geçti sanırdık.
Geceden kalma iki yorgun yürek camlara koşar
Yokluklarımızı dert eder çocuk gibi ağlardık.

Hep derdin ya iki lafın arası aşkımsın aşkım.
Lal mı oldu dilin neden ki söylemiyorsun,
Hangimizin boynuna vebali bu sevdanın
Bir yaban selemi kapıldın da gidiyorsun.

Her gidişin bir nedeni mutlak vardır.Bazen zamansız tükenir,bazen devam edcek güç bulunmaz.Zamanında yarım kalmış hesaplar birikir.Ödenmesi,içinden çıkılması zor olur.İlişkilerde bu hesaplar biriktirilmemeli. Biriken hesapların faturasını çok önemsiz şeyler alır götürür.Ne kadar derin olursa olsun sevdalar bu bitmeyen hesaplar yüzünden gemi yavaş yavaş kıyıdan yol almaya başlar.Ve sonunda gözden kaybolur.
Bizere de sadece kocaman bir NEDEN? sorusu, yakarışlarla birlikte avuçlarımızda armağan olarak kalır.
Akıcı anlamlı okunması hoş uyak düzeni yerinde hoş bir şiir okudu kaleminizden.Yüreğinize sağlık.Kutluyorum.