Dinle dostum
Yolun uzun ve meşakkatli
Sandığın gibi süt liman değil hayat
Bir yığın cam kırıkları ve
Çakıl taşı döşelidir yollar
Düşe kalka öğreneceksin yürümeyi
Dizlerin ve yüreğin darbe alacak
Ta ki; dimdik savaşçı kimliğine bürünene dek


Bir yığın kadınlar olacak hayatında
Sevdiğini sandığın hatta uğrunda öleceğini düşündüğün
Teninin peşinden gittiğin
Ya da saçlarında gözlerinde huzura erdiğin
Sen hepsini masallardaki prenses sanma
Hani öpünce seni kurbağalıktan terfi edeceğin
Sen kendin yaratacaksın prensesini
Zira; yücelttiğin ve sevdiğin kadar yüceleceksin


Kısacası
Teninin değil,
Terinin panzehirini seçeceksin

Unutmadan
Seni elinden tutup deli / dolu dünyalara götürüyorsa
Yanında hiç olmadığın kadar çocuklaşıyorsan
Bir kedi gibi dizlerinde soluklanıyorsa
Akrep ve yelkovanı takip etmiyorsan
Anaç kokuyorsa teni


Masaldaki prenses öpebilir seni vaktidir,
Şimdi ömür boyu çocukluk sertifikan elindedir…

“Sakın bırakma”



jamais vu