Ölüler hiç yaşar mı de me!
Ben şahidim.
Bir doğup,
Bin kez ölenler var aramızda.
Günde bin kez ölüp dirilenler…
Herkes bilmez onları,
Onlar yaşamazlar aslında,
Kimseyi de yüreklerinde yaşatamazlar.
Bir aşkın varlığı yaşatır onları,
Bir de bitmez tükenmez umutlar.

Dönmeyeceklerini bile bile,
Beklemek.
Sarılamayacağını göre göre,
Gözlerini yatırıp ıraklara,
Yol gözlemek.

Bir doğdum pir doğdum deyip,
Hayattan bişey beklemeyenler var.
O bile yetti,
Bin kez ölsem de…
Bir anım ömre bedeldi diyenler,
Ve onlar var oldukça,
Aşkın kıymetini bilmeyenler çıkacak aramızda,
Ve aşkı hep onlar yaşatacaklar.

Ölüler hiç yaşar mı de me!
Ayakta ölür bir çınar gibi aşıklar…

Kovuğunda barınan sincaplar gibi,
Sıcaklığı ile ısıtır buz tutmaya başlayan,
Geçmiş yaşantıları.

Uçsuz bucaksız yerler bilir misin?
Sen hiç sevdin mi söyle bakalım?
Aşkı tatmadıysan nerden bilirsin!
Vuslatın anlamını.
Aşk!
Yok olmadır, yerine göre tükenmek…
Var olma çabasıdır tutunmak…
Direnmektir satılmamak adına…
Çıkmaktır güzellikler katına…
Kör olmaktır, görmemektir.
Kendini heba etmeyi fark etmemektir,
Yaşanmışlık adına,
Bir sevgili hatrına.

Cuma YAT 19 Mayıs 2009