Kınıyorum kendimi,
Büyük bir öfkeyle kızıyorum da.
Kim istedi ki seni sevme mi ?
Haylaz bir gönlün peşinden gidecek vakit miydi ?
Hayatı zehir etmenin,
Bir bakışa hasret kalmanın, acılar büyütmenin,
Bir daha mı gelicem dünya ya ;
Yanlış birini sevmemin yeri miydi ?
Hayatımın baharında…

Vakti miydi ayrılıkların,
Ellerin buluşması için kalbim vuslat atarken;
Hıçkırıkların isyanların vakti miydi ?
Yürek dolu pişmanlıkların,
Bahanelerin, acı dolu aşkların yeri miydi ?

Engerek yılanları sarıldı boynuma.
Bakıp ta göremez olur ya insan donup kalır ya …
Renkli dünyalara dalmak varken,
Buz kesilmenin vakti miydi ?

Kınıyorum kendimi, kızıyorum da
Ben ne diycem kendime yaşlandığım da
Hata ettim yanlış birini mi sevdim diycem ?
Hayatı kendime bir vefasız için mi zehir edicem.
Seni sevmemin vakti miydi ?
Ömrümün en güzel yıllarında.

Keşke sarhoşken sevseydim seni.
ayıktığım da düş gördüm deseydim.
Keşke rüyalarda tutsaydım ellerini,
Hayallerde sarsaydım tenini,
Ne diycem şimdiden düşünmeye başladım,
Hem de kara kara …

Anladım zaten çoğa kalmadan,
Beni ters yüz edeceğini,
Anlamıştım
Geç olmadan bırakıp da gideceğini.

Düğünler bayramlar kuruldu.
Helallik istemeye vakit kalmadan,
Aldılar seni yürek alabildiğine yoruldu.
Bu gidişle yaşlanamıycam da…

Yüreğim kendini hissettiriyor,
Keşkelere alıştı dilim.
Ne yapayım bir haylaz gönül var bende ?
Öldü desem de onun için fark etmiyor.

Öl bari, öl de öyle geleyim yanına.
Böyleyken ne hayalin halden anlıyor,
Ne de haylaz var ya anladın işte,
Sen gerçi neyi anladın ki ?
Vakti miydi diyor yok olmanın,
Yokluğuna nefesler bile yetmiyor.
Bu yüzden kınıyorum kendimi kızıyorum da…
Bir haylaza güç bile yetmiyor.

Cuma YAT 22.07.2009