Sevgiyi; ilğinde,
Damarında hissetmektir...
Uğrunda ölmeyi,
Göze almaktır...

En önemlisi o’na
Kavuşamayacağını hissetmektir,
Ama; Asla ve asla
Umudunu yitirmemektir...

Sen gittin gideli,
Sardı bu duygular içimi...
Daha doğrusu,
Seni sevenlerin içini...

Aynı duygular hepimizde
Aşk ateşiyle yananlar gibi...
Aramaya korkan
Suçlu insanlar misali...

Bir şarkı söylemek istiyorum
Sana hasret, sana vurgun.
İçinde; Ağıt, umutsuzluk
Ve çaresizlik olan...

Aynı zamanda, aynı yerde
Bulunma arzusu olan.
Sonsuza kadar ve asla
Bitmeyen ve bitmeyecek...

ANNEN... Yani benim de annem
Bıkmadan, usanmadan
Aşıklar gibi durmaksızın
Ağzından dökülüyor çaresizlik...

"Guzum, guzum...
Neredesin guzum..."
Sana hasret, sana vurgun
...............................

Anlatamaz sözcükler
Bu aşk acısını.
Kelimeler anlamsız,
Bakışlar bomboş...

Çaresizliktir, kavuşamamaktır,
Acıların en büyüğüdür,
Umudun yitirilişidir
Ve anlatılamazlardandır...

Yine anlatamadım ki aşkı,
Sözcükler anlatamaz....
Sadece sen yoksun ya
Vedalaşmadan giden çocuk...

Sanmıyorum isteyerek yaptın
Severdin hepimizi...
Bel ki sen de bilmiyordun
Bu kadar sessiz gideceğini...

Alayamamışındır ne olduğunu
Yoksa bırakmazdın bizleri
Böyle üzgün ve kederli,
Boynu bükük...

Çünkü; Sen de
Bize yürekten bağlı
Karşılık beklemeyen
Kör aşıklardandın...

SEVGİ SENDİN...
DOST SENDİN...
EN BÜYÜK AŞK SENDİN...
SENİ ASLA VE ASLA
UNUTMAYACAĞIZ..........................