17
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1188
Okunma

Yaşamın hüzün ezgilerinde,
Ağlamak hevesini de yitirdim.
Çok mu sevdin beni kader!
Perdesini acılarla açan,
Hayat sahnesinde...
Dört yanım aşılmaz duvarlar,
Duvarlarda oturan kör, sağır kalabalıklar...
Şiirlerimde ezmişim duygularımı,
Kanatmışım özlemlerimi,
Hiç dinlenmeyen!
Elleri mavi, bakışları pembe,
Çocuk masallarımı
Bir karakalem anlamış yalnızlığımı,
Bir de sen yüreği nâr-ım
Bu dağlarda ot bitmez dedim,
Sevda suyunla cenneti yarattın.
Yerim yurdum yalnızlıktı,
Senden doğan güneş tahtım oldu.
Biliyorsun sevdasına yanığım
Biliyorsun
Ben artık mutluluğun körebesi değilim
Dilimde sana hasret şarkıları,
Esmer suskunluğuma kafa tutar
Uyutmam geceyi, yıldızları
Sevda kokulu nilüfer
Yakamoz hülyalarımda dans eder
Yokluğuna uyansa da hicranım,
Gök yarılıp, bulutlar gözümde yıkansa
Umut diyorum yâr, sabır diyorum
Aşk ile doğacak güneşe
Ve her toprak zerresine
Seni ve beni ezberletiyorum...
Meryem ASLAN
5.0
100% (8)