3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
927
Okunma
Denize taş atmayı...
Ne kadar severdim bir bilseniz,
Kendimle yarışırdım,
Kaç tane sekecek diye merakla
Ama artık kollarım yok!
Dağ bayır yürümeyi çok severdim...
Temiz havada, tek başıma,
Ceylanları görünce saklanırdım
Korkmasınlar diye...
Ama artık ayaklarım yok!
Yavruma bakmaya doyamazdım...
Bir gülüşü ömürdü benim için
Gözlerindeki parıltıyı görmek
Ve bazen onunla ağlamak
Ama artık gözlerim yok!
Bu yaşta kundak bebe gibi oldu...
Diye arkasını dönüp dönüp,
Gözünün yaşını ak yazmasıyla silen anam...!
Bir şey kaldı bende,
Herkeslere yetebilen,
Yüreğim var ya YÜREĞİM
Bir tek onu yok edemediler!!!
Cevap Yaz