Karşımda deniz...
Gözlerimde sen.
Bir banka oturmuşum sensiz, sessiz.
Bir yanımda yarım kalmış aşkım,
Bir yanımda buram buram umutlarım...
Ömrümün tam ortasındayım.
Elimde kırılmış resim sandığım...
İçinde senden kalan birkaç ucu yanık mektuplarım
Açıyorum…
Biraz zambak, biraz korkumu kokluyorum
Ellerim titriyor, en üstteki fotoğrafı alıyorum
Sen ve ben...
Biraz küs, biraz barışığız burada
Dokunuyorum yüzüne…
Ne kadar korkusuzca bakmışsın ufka.
El eleyiz çatlatırcasına...
Onu alıyorum, koyuyorum bir kenara.
Uzanıyorum, buruşmuş biraz da yırtılmış bir zarfa
Bu nasıl bir veda...
Kurumuş gözyaşlarım elyazında
Bu mektubu aldığımda gecenin ortasında
Sessizliği yırtmıştı ahlarım, çığlıklarım..
Sevmemişsin hiç beni...
Hoşmuşum ama o kadarmışım.
Mektubu da koydum resminin yanına
Karıştırdım tüm sandığı,
Biraz mutluluk biraz hüzün…
Döktüm eteğime geçmişimi.
Ne varsa hepsini fırlattım, attım denize
Önce çocukluğumu aldı dalgalar
Sonra gençliğimi,
En sonunda sevdiğimin tüm izlerini
Dalgalar med- cezirdeler
Çoştular köpük köpük anılarımla beslendiler.
Elimde boş bir sandık..
Yaşadığım bu duygular çok tanıdık…
Biraz umuttan biraz aşktan çalıyor…
Leylim bu durumlara artık alışık…