137
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
4204
Okunma
Yine havalardasın, senin olsun çalımın,
Belirecek çizgiler, senin de yüzlerinde,
Beni bende tükettin, üstündesin yolumun,
Tek tek sönecek bir gün, ışıklar gözlerinde.
Ne olur kendine gel, kapılma rüzgarlara,
Sana gülen gözleri, sokma artık zorlara,
Kimse yüzüne bakmaz, düştüğünde darlara,
Dost sandığın dostların, kaybolur izlerinde.
Ben seni nefsimden çok sevmiyorsam, namerdim!
Kurda kuşa yem olup, heder olman tek derdim,
Kuzu postunda kurdu, kuzu avında gördüm,
Ne kadar hile varsa, saklamış sözlerinde.
Sevgi dağıt her yana, doyulmaz güler yüze,
Sen yinede aldanma, hoşa giden her söze,
Gurur çürütür kalbi, zararı sevgimize,
Sevgiyi barındırmaz, namertler özlerinde.
Kimleri mahkûm ettin, kahverengi gözlere,
Bilemem niyetini, rağbet etmem gizlere,
Dertlerimi yıkasam, serpsemde denizlere,
Gönlümü sen temizle, gönlünün közlerinde!
Ümit’in dünyasını, hep tersine döndürdün,
Gönlümde yanan aşkın, çerağını söndürdün,
Mademki gönlün yoktu, ne demeye kandırdın?
Seni de aldatırlar, hal kalmaz dizlerinde.
Ankara – 06.06.2009
Ümit Zeki SOYUDURU
Şiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç İNAL Hanımefendiye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
5.0
100% (2)