Saygı değer Nurhan hanım;

Bir garip tebessüm dudağımda kalan
Hasretim oldun yüreği burkan
Dilenci çığlığıyım nefeste tutulan.
Gözyaşı damlası oldum ben ANNE

Fırtına kuşuyum karbeyaz karda,
Av olup avlandım şu garip handa
Yaşarken ölüyüm geçmişi darda
Gözyaşı damlası oldum ben ANNE

İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.

Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
Ne bizden öncekiler, ne biz ne de bizden sonrakiler:
O KUSURSUZ MELEĞİ EKSİKSİZ ANLATABİLECEK BİR ŞİİRİ YAZAMADILAR, YAZAMIYORUZ... YAZAMAYACAKLAR!... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise)mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.

Şiirdeki ustalığınızı Erzurum 'dan selamlıyorum..

Şiir ve hayat yolunuzun açık ve engelsiz olmasını diliyorum.

Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun

Bu güzel dizeleri Yazan yüreğin Kalemi daim ve yorumlayan nefesin her demde can olsun..Mutluluk yüreginizden tebessüm yüzünüzden asla eksik olmasın... Sezai Binici/umut_adam/Erzurum.. Saygılarımla