Hayatı seyrederken puslu camın ardından,
Anlamsız her şey bir an, banal ve çok sıradan,
Nasıl haberim olsun kopacak fırtınadan ?
Dört yanımdan açılmış yaraları kanatan...

Farkına varıyorum, esiyor bir sert rüzgar,
Göğsümü de kanattı ansız vuran dalgalar!
Bir, bir hesap soruyor, maziden hatıralar ;
Zamansız bir mevsimde, kim bu sahilde yatan ?

Esiyor keskin ayaz, başını ey ve dinle;
Hep yollarda kalıyor, yola çıksan kiminle,
Kes şimdi göbeğini, sen kendi ellerinle,
Olur bir gün senin de, hikayeni anlatan.

Düştüğüm bu sahilde oynuyorum kumlarla,
Bir ömür nasıl geçer çekilen korkularla ?
Elindeyse şu azgın dalgaları yularla,
Tuzu sanma suların, gözlerini ıslatan.

Nerde kurulu mezat, satılır mı bu safa ?
Elden ele geziyor, şimdi kiralık vefa,
Kıymeti yok be gülüm, istersen gel tavafa !
Bulunmaz zor zamanda, asla elinden tutan.

Kur ocağı, yak şimdi, arşa çıksın dumanı,
Ağlama çocuk gibi, bırak anı, amanı,
Olan olmuş bir kere, demle şimdi zamanı,
Elbet bulunur seni, kollarında uyutan...



Hayrettin YAZICI