7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
897
Okunma
uyuklayan beynime nispet
fink atar kafamda
sessizliğin melodisi
yalnızlığın notalarıyla
mengenede kalbim
umudu kesmiş ağlamaktan
ışığı unutmuş gözlerim
yolunmuş tüyleri gururumun
tekmelenmiş yaşama sevincim
Gecenin en karanlık zamanıyım ben
en siyah yeriyim dumanlı şehrin
koyu renkler vadisinin
puslu bir mağarasındayım...
güneşi hissederim ama
en korkunç karabasanda
kimse ışık tutmaz bana
gölgeler üstüme düşmüş yine
ta gecenin köründen
yaşamak isterdim ama
ne çareki körüm ben
Ya sen hiç karanlığı kör bir gözden gördün mü?
bilmem ki bayıldım mı,uyudum mu,öldüm mü?
Cevap Yaz