Yüreğimde bin yaram var kanıyor
Gel insaf et, yeter vurma bu akşam
Dilim her gün ismin ile yanıyor
Kırk heceyle beni yorma bu akşam.

Dünyadaki paydan çile almışım
Kul eliyle kapanlarda kalmışım
Yeterince çıkmazlara dalmışım
Başıma bir çorap örme bu akşam.

Karanlığın ortasında yollarım
Dökülüyor, halsiz düştü kollarım
Son bir ümit; tutunduğum dallarım
Tam kökünden çekip, kırma bu akşam.

Göz görmüyor, hedefimi şaşırdım
Kaynamaktan duyguları taşırdım
Ağır yükü dağdan dağa aşırdım
Yollarımı kesip durma bu akşam.

Bir suçum yok, doğruluktan ileri
Adıma hiç demediler serseri
Dokuz köyden kovmaz isen gel beri
Can alıcı sual sorma bu akşam.

Ölüm gelse, mertliğimiz olmalı
Hayatımız iyilikle dolmalı
Her bir canlı eceliyle solmalı
Hançer olup sola girme bu akşam.

Kör kapılar artık açık yol olsun
Tutunduğum yılan değil dal olsun
Dilimdeki zehir tadı bal olsun
Zakkum gibi acı verme bu akşam.

Son vedâyı eylemesin yüreğim
Omuzumdan kırılmasın küreğim
Baltalama! Yıkılmasın direğim
Bedenimi yere serme bu akşam.

03 Mayıs 2009 Mustafa Usta