Aynalardan kormayınız, sayın Nigar Yağız hanım
Çünkü onlar gerçekleri yansıtırlar. Bizlerde o yansımaları
görür, tedbirlerimizi alır, hangi aşamada olduğumuzu anlar,
kendimizi tanırıırız. Aksi halde, korkular bize hükmeder.
Oysa tüm korkuları bilip tanımalı, onlara bizler hükmetmeliyiz.
Şiirnize, korku ve endişe öğesi hakim olsa da,
Çok anlamlı, güzel ve uyarıcı, insanları kendilerine getirici
çok yararlı mesajları var. İçtenlikle kutluyorum sizi ve yetkin kaleminizi.
Yeni şiirlerde buluşmak umuduyla, saygılar hanımefendi.
Kemal polat

Birgün solacak bu parlayan gözler,
Birgün kırışacak belki de, bu güzel yüz,
Birgün kar yağacak saçlarıma ak ak,
Beden iki büklüm, eller titrek,adım atmak mümkün mü?..

Korkuyorum çoğu zaman aynalara bakmaktan,
Yolumun son durağı mı ne?..
Aynaların derin gizeminde ve,
Cismimin tükendiğini hissediyorum..

Sanki gözlerim son kez bakıyor,
Bilinmeyen yolculuğa gider gibi,
Her zaman gülen güzel yüz,
Ayrılık rüzgarının hüznüyle sanki ağlıyor..

Birgün aldığım nefes son sayısında kalacak,
Sevdiğim elbisem beni bırakıp toprak olacak,
Gerçek varlığımla birben kalacağım ortada,
Cennet mi, cehennem mi durağım bilemem..

Titredim yine aynada bakarken kendime,
Gözlerimi kaçırdım gözlerimden,
Sanki der gibiydi bana;
Ey kul, artık kendine gel!..

Düşündüm.. Benimle gelecek mi dostlarım?..
Doyumsuz nefsim beni kurtarak mı?..
Şu an yaşayan elbisem okşarken ruhumu,
Rabbim’im huzurunda pak olacak mı?

Birgün giderken son yolculuğa,
Ey kardeşlerim, helâl edin haklarınızı bana..
Ya Rab! Zat’ından da yaşarken, daim dileğim,
Biçare günâhkâr kulunu affedip,
Mü’min ve razı olarak al yanına.
Beni, Sen’den ayrı ve rahmetinden mahrum bırakma...

duanıza yürekten amin diyorum harika dizeler yüreğinize sağlık kaymak bal kıvamında lezzetli dizeler büyük kefle okudum saygılar

Çok güzeldi.Kutlarım.Yüreğinize sağlık.Saygılar...

Duanıza yürekten amin diyoruz. Güzel yazılmış bir şiir. O elbiseye iyi bak. Ne üşüyen, ne ackan ne de gören ve söyleyen o elbise. Korkma aynalardan. Aynalar; Aslının görüntüsünü yansıtır. Saygılarımla

Titredim yine aynada bakarken kendime,
Gözlerimi kaçırdım gözlerimden,
Sanki der gibiydi bana;
Ey kul, artık kendine gel!..

Düşündüm.. Benimle gelecek mi dostlarım?..
Doyumsuz nefsim beni kurtarak mı?..
Şu an yaşayan elbisem okşarken ruhumu,
Rabbim’im huzurunda pak olacak mı?

İnsanız işte,her canlı gibi doğar büyür ve ölürüz.Er veya geç.Önemli olan bu dünyadaki yaptığımız hataların bir an önce farkına varmak,tekrarlamamak.Güzel ve anlamlı dizelerinizi ve sizi gönülden kutlarım.