Seni görmeyeli,
Kos kocaaa bir gün oldu.
Hemde ne gün be,
Bir ömür gibi.

Şu rıhtıma kaç gemi geldi gitti biliyor musun.
Ve kaç yolcu seferine gitti döndü.

Gün daha alaca karanlığındaydı sanki,
Kaç aşk ayrılığa şahitti seher vakti.

Martılar henüz yüzlerini yıkarken denizin suyuyla,
Acılı yürekler baş kaldırırken hasretin uykusuyla,
Nice umutlar kıpırtıları,
Yem edildi ayrılık kuşlarına.

Seni görmeyeli,
Bir gün bile dolmadı daha be.
Lakin;
Bir ömür geçti sanki.
Hani ellerimiz ayrılırsa ölürüz sanırdık ya,
Doğruymuş be.
Sensiz attığım her adımda dizlerimin,
Sensiz aldığım her nefeste ciğerimin gücü tükendi.
Daha gün dolmadan.

Şimdi ellerim bile tutamıyor,
Zıkımlandığım sigaramı titremekten.
Dumanı gözlerimi yakıyor.
Güzel olan bütün hayaller,yitik göremiyorum.
Mevsime hazan düştü düşüyor.
Umutlar üşüyor.

Bak rıhtıma bir gemi daha geldi gidiyor.
Martı kanadında.
Şimdi sende geliversen bu aşkının adamına.

Şu bankta kaç kere kendimi öldürdüm durdum.
Şakağıma şakağıma sıktım yokluğunu.
Her tetikte canıma can kattın.
Ve her tetikte canımı yakmadan beni ağlattın.

Gün geceye varmadan ölürüm ben.
Eğer ayrılıklar hep böyle zalim oluyorsa.
Hayat şimdi,
Kos koca sandığım bu güne hapsedildi.
Ayrılığın bir güne müebbet.
Yokluğun kadar illet.

Yanımdayken tutamadığım günler,
Bu bir günde kaç kere devri alem oldu.
Yokluğunda her nefesi bir gün yaptım.
Bir günde ömrüm doldu.
Bitmez sandığımız aşkımızı,
Yüreğimden aldım avuçlarıma,
Serptim rüzgarlara.
Martılar kaptı.
Bu yokluğun var ya bu yokluğun,
İnan bir gün bile olmadan anamı ağlattı.