Büyüdüm artık baba…
Tozlu raflara kalktı
……masallarım,
Unutuldu çocukluk
……şarkılarım,
Ve artık yok
……o çocuksu korkularım…

Biliyor musun?
Artık karanlıktan korkmuyorum baba,
Yüksek yerlerden de…
Issız sokaklar da,
Korkutmuyor artık beni,
Çirkin maskeli adamlarda…

Zamanla korkularım da değişti baba,
Neler değişmiyor ki hayatta?
Her geçen yıl,
Farklı bir gözle bakıyorum aynaya…
Yürürken,
Hep dik duruyorum baba,
Tıpkı senden öğrendiğim gibi,
Cesur oldu küçük meleğin,
İstediğin gibi…

Ve hiçbir zaman olmadı,
……veremeyeceğim hesaplarım.
Haksızlık karşısında hiç susmadım.
Her gece yastığıma koyduğumda başımı,
Vicdanım hep rahattı baba..
Uykularım da…

Kötülüğü, kini ve nefreti,
……barındırmadım içimde.
Affetmeyi erdem bildim baba…

Yalnızlık neler öğretti bir bilsen baba!!
Ne çok ıssız yollardan geçtim,
……tek başıma.
Şanssızlık mıdır nedir?
Hep yokuşlar çıktı karşıma,
……Kaçmadım baba.
Hep dimdik yürüdüm yokuşlarda,
Yenilmedim hayatın kötü oyunlarına…

Seni özledim baba…
Aradaki uzun yollarca büyüyor özlemim.
Ne zaman bir dost arasam,
Biçare hep seni arar gözlerim…
Şimdi yanımda olsan,sımsıkı sarılsam sana,
Çocukluk masallarımı anlatsan bana,
Ben uyurken elimi yine usulca tutsan baba…

Büyüdü artık,
……küçük meleğin.
Yirmisinde,
Sağlam kanatlarla düştü hayatın peşine…
Doğruyla yanlışı,
Güzel ile çirkini,
Yalan ile gerçeği,
Ayırt edebilmemde özgür bıraktığın için,
Karşılıksız ve en içten sevgin için,
Teşekkürler sevgili babam…
…………………………Küçük meleğin!!

( kuşların kanadında yolladım sevgimi sana,özlem yüklü kuşlarım diyarına ulaştılar mı baba? )



Ayşe YÖRÜK
12.04.2007 İST.