4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1527
Okunma
Martıyı bilmez ki garibim-
Çığlığını bilsin,
Anadolu’nun bozkırında.
Denizi bir resimlerden tanır,
Bir de ekranlardan.
Ha.
Gülüşü iyi bilir işte-
Her türlüsünü...
İçi kan ağlayarak
Yavrusunu yitirmiş deve gibi
Bozulayarak gülmede ustadır.
Bir de;
Ele güne,
Çoluk çocuğuna,
Sevdasına
Güler türlü türlü.
Hey martılar!
Misafir olun bir gün
Gelin de, çığlık öğrenin
Çığlıkla gülmek nasılmış
Görün.
Gittiğiniz yerde
Öğretirsiniz şiir yazanlara.
Cevap Yaz