8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2023
Okunma
Yüreksel –ı-sı(ğı)nmanın donuk zirvesinde teslimiz
Duyguları gemleyen onurumuza;
Köle zincirlerini astık boynumuza.
Özgürlüğe kucak açan anların her keresinde biz
Yalnızlığı sardık koynumuza…
Yılgın değildi göz bebeklerimiz
Kör inat süvarisine teslim olan dillerimiz
Özlemlerimiz yarıştı an be an
Vuslata izin vermedi hain zaman
Hâlâ aynı sancıyla kanayan
Yürekteki dil -k-irini süpürsün artık ellerimiz.
Kaç (z)aman geçti bilinmez ki
Bitmeyen arzuların dingisi mahşere belki
Mavilere boğulduk, gurur selinde
Lav yüklü anlamsız inat; ahirinde, ezelinde
Çığlıktır bu mahzun serçenin sessizliğindeki…
Zaman her şeyin ilacı derler
Dinler mi hiç alamaç yürekler
Gün büyütür acıları
Ten çatlar, çare-siz- nehirler
Volkan olur yürek sızıları.
16.04.2007
Cevap Yaz