2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3960
Okunma
Van Gölü eylülüydü aylardan.
Bir yeni sevda, yok oluşa el sallıyordu,
Sahil parkından.
Tahta bank tanığımız.
Ve dalgalar,
Vurduğunda sırılsıklam ıslandığımız.
Buradayım yine.
Ama yıllar sonra,
Ama yalnız…
Sonsuzluğa gidişinin,
Altıncı yılı can.
Bense hala yaşıyorum, utanmadan...
Şimdi,
Bizi üzerinde hayal ettiğim,
Gözyaşımla seyrettiğim o bank,
Aynı parkta duruyor.
Hala oturan sevdalılara,
Gölün suyu vuruyor…
Temmuz 1995
Halit Gültekin
Şiirin sahibi
Cevap Yaz