1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
930
Okunma
Bende atlas libas şal mı bıraktın
Karaya oturttun alımı benim
Bağım viran ettin bahçem perişan
Soldurdun dalımda gülümü benim
Kim güvense bu dünyada varına
Ecel alır gider kalmaz yarına
Her dem ağlar oldum ahu zarıma
Kuruttun gözümde selimi benim
Telli turnalarla semah dönerdim
Şu gönlümde ateş gibi yanardım
Arı gibi çiçek, çiçek konardım
Kırdın kanadımı kolumu benim
Yola revan oldum yolum şaşırdın
Olur, olmaz yerde dile düşürdün
Aşkın ateşinde yaktın pişirdin
Dağlardan aşırdın yolumu benim
Yavru kuşum cerenimi aldırdın
Gonca iken çiçeğimi soldurdun
Ozanca’ya el âlemi güldürdün
Kimse bilmez oldu halimi benim
Ozanca/İzmit