Karanlığa bulanacağımız anda yakalarız birbirimizi...
Işık oluruz yüreğimize!
Bak işte yine oldu
En yalnızlığımızda bulduk birbirimizi
O hiç bitmeyen büyük sevgimizi
Dost...
Şimdi hangi karanlık kaybedebilir ki bizi...
Ayın sahte ışığında değil ki sevgimiz...
Biz güneşi kendimize ışık biliriz
Dost...
Anlamı farklı duyguları aynı
Bedenler farklı, ruhlar aynı
Aynı göğün altında
Hiç ayrılmayacak iki farklı beden...
Etrafına bir bakın insan oğlu...
Kaç dostun oldu?
Bizimki sonsuz ve ölümsüz...
Bedenlerde değil ruhlarda gülüşümüz...



Bir gün değil ki sevgimiz yada bir yıl değil...
Sayfalarca anlatılmaz!
Kelimelere sığmaz!
Biz kendi içimizde yaşar paylaşırız herşeyi...
Sussakta anlatırız gözlerimizle dilimizdekileri...
Hiç bir canlı görmeyecek bizden başka böyle sevgiyi...


Yüzümüzde günden kalmış tebessüm var...
Yüreğimizde dost sıcaklığı...
Gecemiz karanlık değil bu akşam...
Dostun ışığı var...
Bu siyah sahte karanlık...
Bu akşam bizi boğamayacak...

zin & ChitLembik