“ Bir bilen (!) ” diyerek çıkıp meydana
Kuruymuş, sıkıymış atar Salamon!
Utanmaz çehreyle kalın gerdana
Haramî göbeği katar Salamon!

Üfleyip denize, yollar dalgayı
Ardından başlatır bin bir kavgayı
“ Dün, dündür ” sözüyle; güne damgayı
Vurup, pişkin - pişkin yatar Salamon!

Ona “ baba “ diyen herkes talancı
Siyaset görmedi böyle yalancı!
“ Beş cent ”e ihtiyaç duyan dilenci
O değilmiş gibi öter Salamon!

Sözü rahatlatır, işi darlatır
Lisanı, kelâmı hep yuvarlatır
Bâzen dipçik kırar bâzen parlatır
Simgesi: bir melon fötör Salamon!

Boya kâr etmezken tek foyasına
Sözde tüm emeği halk ihyâsına
Gel gör ki; Murat’ı ve Yahya’sına
Garip - gurebayı satar Salamon!

Dededen toruna kötü mirastır
Koltuk denilince tek ihtisastır
Tepeden tırnağa lâf, ihtirastır
Yakındır! Sözleri biter Salamon!

Kaldı mı önüne halılar yayan?
Şapka tekmeliyor adını duyan !
Bahçeleri virân, kayıp bahçıvan
Hâli beterden de beter Salamon!

Vekâlet iptalse biter zilliyet
İşportaya düşer şer cibilliyet
Neseb inkıta mı? Kurur zürriyet!
Varlıkta yokluğu tadar Salamon!

Artık gül kokmuyor köyünde bağlar
Nerde “ has evlatlar ”, nerede Çağlar ?
Sanmasın peşinden bu millet ağlar
Çok çektik, dur artık: yeter Salamon!...


İstanbul - 12/04/2007

( Not: Her sitede adımın ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına izin vermiyorum.)